روايت شده است كه :
هنگاميكه منصور دوانقي قصد كشتن امام صادق(ع) را نمود، فرستاد كه امام را حاضر كنند وقتي امام (ع) آمد و چشم آن حضرت به منصور افتاد، زير لب دعايي مي خواند، كه در اين هنگام آن شخصي كه حاضر شده بود امام را بكشد ديگر امام را نمي ديد، و همينطور فكر منصور هم عوض شده بود، وقتي آن حضرت از منصور جدا شد، منصور از آن شخص پرسيد كه چرا امر ما را عملي نكرديد؟! در جواب منصور گفت آن ساعتي كه امام صادق (ع) وارد شد، من ديگر هيچ چيز را نمي ديدم تا آن زماني كه رفت منصور به آن شخص گفت: تا زنده هستي حق گفتن اين جريان را به كسي نداري و اگر بازگو كني خودم تو را به قتل مي رسانم.
آن دعايي كه امام صادق (ع) خواند و در حجاب و پرده قرار گرفت اين دعا مي باشد:
بسم الله الرحمن الرحيم
« وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُورًا (45) وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْاْ عَلَى أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا (46) »
( سوره اسراء ، آيه 46- 45 )
ترجمه :
« و چون قرآن بخوانى ميان تو و كسانى كه به آخرت ايمان ندارند پردهاى پوشيده قرار مىدهيم (45) و بر دلهايشان پوششها مىنهيم تا آن را نفهمند و در گوشهايشان سنگينى [قرار مىدهيم] و چون در قرآن پروردگار خود را به يگانگى ياد كنى با نفرت پشت مىكنند (46). »
« اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِالِاسْمِ الَّذِي بِهِ تُحْيِي وَ تُمِيتُ وَ تَرْزُقُ وَ تُعْطِي وَ تَمْنَعُ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ اللَّهُمَّ مَنْ أَرَادَنَا بِسُوءٍ مِنْ جَمِيعِ خَلْقِكَ فَأَعْمِ عَنَّا عَيْنَهُ وَ أَصْمِمْ عَنَّا سَمْعَهُ وَ اشْغَلْ عَنَّا قَلْبَهُ وَ اغْلُلْ عَنَّا يَدَهُ وَ اصْرِفْ عَنَّا كَيْدَهُ وَ خُذْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ وَ مِنْ فَوْقِهِ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَام »
ترجمه :
« خداوندا از تو مي خواهم به حق اسمي كه به واسطه آن مردگان را زنده مي كني و زندگان را مي ميراني و روزي مي دهي و عطا مي فرمائي و منع مي كني . اي صاحب عظمت و كرامت ، خداوندا هر كس از تمام خلق تو براي ما بدي مي خواهد چشمانش را بر ما كور گردان و گوش هايش را بر ما نا شنوا كن و قلبش را از ما به چيز ديگري مشغول كن. دستانش را برمن كوتاه كن ( اجازه دست درازي به او نده ) و حيله او را از ما دور گردان و او را از روبرو و از پشت سر و از سمت راست و از سمت چپ و از بالا و از پائين در بر بگير اي صاحب عظمت و كرامت. »
( مهجالدعوات ، ص 215 )
***************
نظرات کاربران