رهایی از گرفتاری و شر دشمن

دعا
شخصي به رسول خدا (ص)عرض کرد:
اي رسول خدا ! من بي نياز بودم پس نيازمند شدم ، و تندرست بودم پس بيمار شدم ، و نزد مردم آبرومند و محبوب بودم پس مغبوض آنها گشتم ، و دلهاي مردم پذيراي سخنم بود و اکنون از سخنم کراهت دارند ، مسرور و شادان بودم ، آنگاه غم و اندوه بر وجودم جمع شد و زمين با همه وسعتش بر من تنگ گرديد ، و تمام روز در جستجوي روزي مي گردم ولي چيزي نمي يابم که قوت روزانه ام را تامين نمايم ، گويا اسم من از ديوان ارزاق محو شده است !
پيامبر (ص)به او فرمودند :
اي مرد ! شايد ميراث غمها را به کار مي بري ؟! عرض کرد: ميراث غمها چيست ؟ ! فرمودند : شايد نشسته عمامه مي بندي ، يا شلوار را نشسته مي پوشي ، يا ناخن را با دندان مي چيني ، يا رويت را با دامن ( جامه ) خود پاک مي کني ، يا در آب ايستاده بول مي کني و يا به رو مي خوابي ؟!
عرض کرد: هيچ يک از اينها را انجام نمي دهم . حضرت فرمودند : از خدا بترس و باطن و نيت خود را خالص گردان و اين دعا را بخوان ، و آن دعاي فرج است :
« إِلَهِي طُمُوحُ الْآمَالِ قَدْ خَابَتْ إِلَّا لَدَيْكَ وَ مَعَاكِفُ الْهِمَمِ قَدْ تَقَطَّعَتْ إِلَّا عَلَيْكَ وَ مَذَاهِبُ الْعُقُولِ قَدْ سَمَتْ إِلَّا إِلَيْكَ فَإِلَيْكَ الرَّجَاءُ وَ إِلَيْكَ الْمُلْتَجَأُ يَا أَكْرَمَ مَقْصُودٍ وَ يَا أَجْوَدَ مَسْئُولٍ هَرَبْتُ إِلَيْكَ بِنَفْسِي يَا مَلْجَأَ الْهَارِبِينَ بِأَثْقَالِ الذُّنُوبِ أَحْمِلُهَا عَلَى ظَهْرِي وَ مَا أَجِدُ لِي إِلَيْكَ شَافِعاً سِوَى مَعْرِفَتِي بِأَنَّكَ أَقْرَبُ مَنْ رَجَاهُ الطَّالِبُونَ وَ لَجَأَ إِلَيْهالْمُضْطَرُّونَ وَ أَمَّلَ مَا لَدَيْهِ الرَّاغِبُونَ يَا مَنْ فَتَقَ الْعُقُولَ بِمَعْرِفَتِهِ وَ أَطْلَقَ الْأَلْسُنَ بِحَمْدِهِ وَ جَعَلَ مَا امْتَنَّ بِهِ عَلَى عِبَادِهِ كِفَايَةً لِتَأْدِيَةِ حَقِّهِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لَا تَجْعَلْ لِلْهُمُومِ عَلَى عَقْلِي سَبِيلًا وَ لَا لِلْبَاطِلِ عَلَى عَمَلِي دَلِيلًا وَ افْتَحْ لِي بِخَيْرِ الدُّنْيَا يَا وَلِيَّ الْخَيْر»
ترجمه :
« خداوندا ، بالاترين درجه آرزوها ، به نااميدي رسيده است مگر از تو و همتهاي بلند از بين رفت مگر با اعتماد بر تو و خردهاي گوناگون ، بالا رفت مگر به سمت تو ، پس اميد و پناه بردن فقط به توست اي كريمترين كسي كه به سوي او رو مي شود و اي بخشنده ترين مسئوليت پذير ، اي پناهگاه فراريان از دنيا با همه وجودم به سوي تو فرار كردم (آمدم ) ، با گناهان سنگين كه آنها را بر دوش خود حمل مي كنم ، هيچ شفاعت كننده اي از تو نمي بينم مگر اينكه مي دانم كه به راستي ، تو نزديك ترين كسي هستي كه خواهندگان از او مي خواهند و درماندگان به او پناه مي برند و رغبت كنندگان از او ميل و آرزو دارند اي خدايي كه عقلها را با معرفت خود باز كرد و زبانها را با حمد و سناي خود گويا نمود و منتي كه بر بندگان مي گذارد را كفايتي براي انجام حق و حقوق خود از جانب بندگانش قرار داد بر محمد و خاندانش درود بفرست و براي هم و غمها ، راهي به درون عقلم ، قرار نده و براي باطل ، دليل و برهاني در كار و عملم نگذار و براي من از خير دنيا و آخرت ، گشايشي ايجاد كن اي صاحب و دارنده خير و بركت مطلق »
پس آن مرد هنگامي که اين دعا را خواند و نيت خود را خالص نمود ، به نيکوترين حالاتش برگشت و حالش از حال اول بهتر شد.
(مستدرك الوسائل ، ج 13 ، ص 41 – مصباح کفعمي ، ص 54-53 ، ف 12 ، ط نجف اشرف.)
**************
از اميرالمؤمنين علي (ع)روايت شده است که اين دعا را براي دفع شر و رفع گرفتاري ها و سختي ها بخوانيد :
« اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الَّذِينَ اخْتَرْتَهُمْ عَلَى عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ فَذَلِّلْ لِي صُعُوبَتَهَا وَ حُزُونَتَهَا وَ اكْفِنِي شَرَّهَا فَإِنَّكَ الْكَافِي الْمُعَافِي وَ الْغَالِبُ الْقَادِرُ »
ترجمه :
« خداوندا ، من به واسطه پيامبرت كه پيامبر رحمت است و خاندانش كه با آگاهي آنها را از ميان جهانيان انتخاب كردي ، از تو درخواست مي كنم خداوندا پس سختيهاي آنرا آسان كن و از شر آن مرا كفايت كن پس براستي كه كفايت كننده و درمان كننده و پيروز و شكست دهنده ديگران هستي »
در موقع گرفتاري هاي سخت ، در زير آسمان،دستهايتان را بلند کرده و سه مرتبه بگوييد :
« بسم الله الرحمن الرحيم لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيم اَللّهُمَّ اِيّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيّاكَ نَسْتَعينُ قَدْ تَري ما اَنا فيهِ فَفَرِّجْ عَنّي يا كَريمُ »
ترجمه :
« به نام خداوند بخشنده مهربان ، هيچ اراده و نيرويي به جز با استعانت از خداوند بلند مرتبه و عظيم الشان وجود ندارد ، خداوندا تو را مي پرستيم و از تو ياري و كمك مي جوييم ، تو مرا در اين وضعيت مي بيني پس اي كريم و بخشنده براي من فرجي حاصل كن ( گرفتاري مرا حل كن ) »
(مستدرك الوسائل ، ج 8 ، ص 266)
*************
در کتاب صحيفه الامان آمده است اگر در محنتي گرفتار باشي هفتاد مرتبه بگو :
« يا اللّهُ يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ يا فاطِمَه يا صاحبَ الزَّمان اَدْرِكْني وَ لا تُهْلِكْني »
ترجمه :
« اي خدا ، اي محمد ، اي علي ، اي فاطمه ، اي صاحب الزمان مرا درياب و به داد من برس و مرا هلاك نكن و از بين مبر »
( بسيار مجرب است ، تجربه شده است ).
*************
ذکر
امام صادق (ع) فرمودند :
در موقع اضطرار و گرفتاري ، 3 مرتبه در هنگام صبح و 3 مرتبه در هنگام شب اين دعا را بگوييد تا گشايش يابيد.
« اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرِيد »
ترجمه :
« خدايا مرا در پناه بسيار مطمئن و حفاظت شده خود قرار بده كه هر كس را كه بخواهي در آن پناه مي دهي »
(كافي ، ج 2 . ص 534)
**************
امام رضا (ع)فرمودند :
پدرم موسي بن جعفر (ع)را در خواب ديدم كه فرمودند :
پسرم ! هرگاه به تنگي و سختي زندگي گرفتار شدي، پس زياد بگو : يا رَؤفُ يا رَحيم!
*************