سيد بن طاووس بر طبق احاديثي که روايت نموده است، زمانهاي اجابت دعا را چنين بيان کرده است:
1) هنگام نماز ظهر( زوال خورشيد)
2) هنگام اذان
3) اول ساعت از ظهر روز جمعه و آخرين ساعت روز جمعه
4) ثلث آخر هر شب
5) تمام شب جمعه
6) هنگام نزول باران
7) بعد از نمازهاي واجب
8) در سجده بعد از خواندن نماز مغرب
9) هنگام خشوع قلب
10) هنگام گريه خالصانه
11) و هنگامي که آفتاب به اندازه يک نيزه به ظهر مانده باشد در هر روز.
12) و نيز در روايات ساعات استجابت دعا را ذکر کرده اند که از اين قرار است:
امام صادق4فرمودند در اين ساعات دعا مستجاب مي شود:
1- وزيدن بادها
2- هنگام باران
3- هنگام ظهر و بعد از ظهر
4- در نماز وتر
5- بعد از سپيده دم
6- هنگام ريختن اولين قطره خون شهيد
7- بعد از مغرب
8- هنگام قرائت قرآن
9- هنگام گفتن اذان
10- هنگام رقيق شدن دل
11- در سحرها
(اصول کافي، ج4، ص226)
***************
يکي از اوقات مهم براي دعا کردن، ماه مبارک رمضان، خصوصاً شبهاي قدر آن ماه مبارک که موقعيتي مناسب براي دعا کردن و طلب حاجت نمودن است. انسان با روزه ، جسم و روحش را تطهير مي کند و با نيتي خالي و قلبي پاک در بارگاه الهي را مي کوبد و دست نياز بسوي او بلند مي کند، خواسته اش را بيان کرده و خواستار برآورده شدن حاجتش مي شود. چون روح پاک، نيت خالص و قلب مطهر شده، خواسته اش به اجابت مي رسد.
***************
ديگر از اوقات دعا وقتهاي سحر و نيمه شب است. درهاي آسماني در آن زمانها گشوده مي گردد. دعاها بسوي بالا مي رود. پذيرفته باري تعالي مي شود و براي دعا کردن زماني پر برکت است.
***************
يکي ديگر از اوقات دعا در حاي سجده است. چون انسان وقتي به سجده مي افتد، در مقابل خالقش پيشاني عزت را بر خاک ذلت مي سايد و اظهار ذليل بودن مي کند و هر کس خود را در مقابل خدايش ذليل کند ، عزيز دنيا و آخرت مي شود.
***************
روز عرفه نيز براي دعا تاکيد فراوان شده و بهترين اوقات براي دعا کردن است. خداوند قسم ياد نموده که دعا کننده روز عرفه را ببخشد و بيامرزد.
***************
زمان هاي اجابت دعا
فردي که مي خواهد يک ذکر و يا سوره اي يا دعائي را ختم کند بايد 15 شرط را رعايت کند: 1- قصد قربت کند يعني عمل را براي رضاي پروردگار انجام دهد. 2- با يقين کامل و اعتقاد پاک انجام دهد و در خود شک راه ندهد و اگر نتيجه نگيرد بداند مانعي ( از لقمه حرام يا گناه يا مکان غصبي) در کار بوده يا صلاح او نبوده است. 3- قبل از شروع ختم ، درون را از حرام پاک و از گناهان توبه نمايد. 4- با طهارت از وضو و غسل باشد، يعني قبلاً وضو بگيرد و يا غسل حاجت کند. 5- حداقل در دوران ختم از حرام و گناه کاملاً خودداري کند. 6- خلوت را برگزيند...
اگر دعاي انسان به اجابت نرسيد بايد مواظب اين سه حالت باشيم: اول: آن که مايوس نشوي از رحت خدا، زيرا با اجابت نرسيدن دعا ممکن است به سبب گناهان تو باشد که مانع اجابت است پس درصدد رفع آن به توبه و نفس برآي. دوم: ترک دعا نکن. سوم: راضي باش به تقدير الهي تا همان رضاي تو باعث اجابت دعا بشود. امام حسن (ع)مي فرمايد: من ضامنم از براي کسي که در قلب او چيزي ظهور نکند به جز رضا و خشنودي به قضاي الهي ،كه اگر در اين حال دعا کند ، مستجاب شود. ( گنجهاي معنوي، رضا جاهد، ص 36) *************** اگر دعاي انسان برآورده شود مواظب و رعايت اين اعمال را داشته باشد: 1- آنکه...
1) لقمه حرام در روايت آمده است که خدا ، دعاي کسي که در شکمش لقمه اي از حرام باشد را اجابت نمي کند و به سوي خويش بالا نمي برد. حضرت موسي (ع) مردي را ديد که بسيار با تضرع و زاري دستانش را به سوي آسمان بلند نموده و با حالت بيچارگي به درگاه خدا مي ناليد و دعا مي کرد، خداي تبارک و تعالي به حضرت موسي (ع) وحي فرمود که اگر چنين و چنان هم کند، من دعايش را مستجاب نمي کنم، چون در شکمش مال حرام و بر پشتش حرام و خانه اش انباشته از حرام است. *************** در روايت ديگر فرموده اند: کسي که با غذاي حرام دعا کند مانند کسي است که بخواهد...
در حرم ائمه معصومين عليهم السلام، خصوصاً در مرقد مطهر امام حسين عليه السلام نيز براي دعا تاکيد شده است. چون مکان، مکاني مطهر و محل فرود ملائکه الهي است و شيطان به آنجاها راهي ندارد. دعا را بايد در آن حرمها مغتنم شمرد که به اجابت مي رسد« ان شاءالله». *************** ديگر از مکانهاي شريف، کعبه و مسجد يعني خانه خداست و براي عبادت و راز و نياز نمودن، بهترين و پربرکت ترين مکانهاست. در آنجا بايد عبادت را غنيمت شمرد، به ثناي الهي پرداخت و اظهار حاجت کرد که انشاء الله مقبول باري تعالي واقع مي شود و نااميدي داعي در آن مکانها به اميد و خوشي مبدل مي گردد. ***************
1- دعا كننده بايد بر خلاف نظام هستي دعا نكند.آن چيزي را كه عقلاً محال است را از خدا طلب ننمايد. آن چيزي را كه از اول غير ممكن و محال است را طلب ننمايد كه به اجابت نمي رسد. لذا داعي بايدآگاه باشد و بداندكه چه چيزي را مي خواهد. آيا عقلاً و شرعاً جايز است يا نه؟ اگر جايز است، دست به دعا بردارد و اگر جايز نيست، دنبالش نرود و آن را طلب ننمايد. *************** 2- شخص داعي بايد به عظمت الهي توجه تام داشته باشد، بايد يقين داشته باشد آن خدايي را كه مي خواند، همان است كه حضرت آدم (ع)را از خاك و گل آفريد. يونس را از شكم ماهي نجات داد. بر ابراهيم (ع)آتش...
خواندن این مقاله به 2 دقیقه زمان نیاز دارد.
نظرات کاربران