موانع استجابت دعا

1) لقمه حرام
در روايت آمده است که خدا ، دعاي کسي که در شکمش لقمه اي از حرام باشد را اجابت نمي کند و به سوي خويش بالا نمي برد. حضرت موسي (ع) مردي را ديد که بسيار با تضرع و زاري دستانش را به سوي آسمان بلند نموده و با حالت بيچارگي به درگاه خدا مي ناليد و دعا مي کرد، خداي تبارک و تعالي به حضرت موسي (ع) وحي فرمود که اگر چنين و چنان هم کند، من دعايش را مستجاب نمي کنم، چون در شکمش مال حرام و بر پشتش حرام و خانه اش انباشته از حرام است.
***************
در روايت ديگر فرموده اند:
کسي که با غذاي حرام دعا کند مانند کسي است که بخواهد بر روي آبي خانه اي بنا کند.
***************
2) ترديد و بي اعتقادي به خداوند
و ديگر اينکه دعا کننده از نظر ايمان و اعتقاد، مقاوم و محکم باشد و کسيکه اعتقاد صحيحي به خدا و پيامبران و اوصياء و اولياء او نداشته باشد چگونه انتظار دارد كه دعاي او مستجاب گردد. حتي اگر اعتقاد داشته باشد اما مردد در اجابت دعا از سوي خداوند باشد، و صرفاً جهت امتحان به درگاهش دعا کند دعايش مستجاب نمي گردد. در قرآن دارد:
« فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ » ( سوره مومن ، آيه 14)
يعني مخلصانه خدا را بخوانيد اين بدين معنا است که در مقام اجابت کس را براي او شريک قرار ندهيد ( و نگوييد مثلاً اگر فلاني نبود کار من درست نمي شد يا مثلاً اول خدا دوم شما و امثال اين عبادات مشرکانه ) و اگر به ظاهر اسباب ظاهري تاثير مي گذارد تاثير آن اسباب بد نيست، چون مسبب الاسباب اوست و اوست که اين سببها و وسيله ها را براي نيل به مقصودها و حاجتها فراهم مي سازد.
***************
3) ارتکاب گناه
مرويست که:
بنده از خداوند حاجتي را مي خواهد. پس خداوند لياقت برآورده شدن حاجت او را ( سريع يا با تاخير ) به وي مي دهد. سپس آن بنده گناهي را مرتکب مي شود. در اين هنگام خداي تعالي به يکي از ملائک مي فرمايد: حاجت او را برآورده نکن و او را از رسيدن به آن حاجت محروم کن چرا که با گناهش موجب خشم من گرديده است و حرمت مرا نگه نداشته است.
***************
4) عدم صحت و سلامت حاجت :
حاجت و خواسته انسان بايد حلال و خداپسند باشد نه اينکه خداي ناکرده حاجتي داشته باشد که مستلزم حرام و گناهي باشد. همچنين بايد درخواست و حاجت وي از خدا، خيالي و توهمي و غير عقلي نباشد.
***************