سيب

سيب ، معده را اصلاح مي نمايد ، و براي (دفع)« وبا » و خون آمدن مهلک از دماغ ( بيني ) نافع است ، و چيزي سودمندتر از آن نيست ، و سبز نرسيده ي آن تب را ريشه کن مي کند و سوزش بول و حرارت آن را ساکن مي کند و حرارت ( شکم و اندرون بدن ) را سرد مي کند.
*************
مکروه است سيب ترش خوردن ، زيرا که مورث ( سبب ) فراموشي است و همچنين است خوردن گشنيز ؛ و مستحب است نگاه کردن به سيب سرخ.
*************
از امام صادق (ع) روايت شده است كه :
اگر مردم بدانند چه فايده هايي در سيب نهفته است بيماران خود را با هيچ چيزي درمان نمي کردند جز با سيب .
و نيز فرمودند :
سيب خيلي براي قلب مفيد است و آن را قوي مي کند.
**************
امام محمد باقر(ع) فرمودند :
وقتي که خواستيد سيب را بخوريد اول آن را خوب بو کنيد، بعد آن را ميل کنيد زيرا بوئيدن سيب تمام بيماريها و دردها به اذن خدا شفا مي يابد و چيزهايي كه روح و روان را اذيت مي کند از بين مي برد.
**************